બુદ્ધિપ્રકાશ જૂન ૨૦૨૨ અંકની વાર્તા વિષે નોંધ

 

બુદ્ધિપ્રકાશ જૂન ૨૦૨૨ અંકની વાર્તા વિષે નોંધ

(૨૯૭ શબ્દો)

કૃતિ (ધર્મેશ ગાંધી):

એક અધૂરી પ્રેમકહાણી. સત્તર વર્ષની વયે કેનેડા જઈ મામાના સ્થાપિત મોટલ વ્યવસાયમાં જોડાઈ ગયેલો સૃજન દસ-બાર વર્ષે સ્વદેશ પાછો ફર્યો છે. એના માતાપિતા હવે રહ્યાં નથી, એના મોટાભાઈએ ગામનું ઘર બંધ કરીને શહેરમાં મોટું ઘર વસાવ્યું છે. વિદેશથી આવીને સૃજન સીધો બંધ પડેલાં જૂના ઘેર જાય છે. અહીં એ પુસ્તકો, ડાયરીઓ અને પ્રેમિકા કૃતિની થોડીક સ્મૃતિ મૂકી ગયો હતો. પુસ્તકો અને ડાયરીઓને એના ભત્રીજાએ ડિજિટલ રૂપ આપી દીધું છે પણ કેટલીક ખાસ ડાયરીઓનું પોટલું કૃતિએ માળિયા પર મૂકેલું તે બધું લગભગ નાશ પામ્યું છે. છેલ્લા સમાચાર પ્રમાણે કૃતિ પોતે પણ ગંભીર બીમાર હતી અને હમણાં એ હયાત છે કે નહીં એની કોઈને જાણ નથી.

વહી ગયેલા સમય દરમિયાન અહીંના એકંદર વિશ્વમાં આવેલા પરિવર્તનની નોંધ લેવાઈ છે.   

વાર્તામાં સૃજનની સ્મૃતિઓનું આલેખન થયું છે પણ એ સ્મૃતિઓ પુસ્તકો અને ડાયરીઓની છે. સૃજનની કૃતિ જોડેની સ્મૃતિ ક્યાંય જડતી નથી. કૃતિ વિષે સૃજનનો ભત્રીજો થોડી વાતો જરૂર કરે છે પણ સૃજન અને કૃતિની પ્રેમકથા જોડે ભાવક સમરસ થઈ શકતો નથી. પુસ્તકો અને ડાયરીઓ માટે સૃજનને જે લાગણી છે તેને ઘરમાં કોઈ સમજતું નથી એ અંગેની સૃજનની પીડા ભાવક અનુભવી શકે છે પણ કૃતિ જોડેના એના તાદાત્મ્યનું નિરૂપણ થયું નથી એટલે કૃતિ વિષે એની અંતરંગ લાગણીઓ ભાવક સુધી પહોંચતી નથી. પરિણામસ્વરૂપ વાર્તા ભાવકના હ્રદયને સ્પર્શવામાં નિષ્ફળ જાય છે.

વાર્તાનું સ્વરૂપ નોંધનીય છે; નાયક વિદેશથી આવીને સીધો એ જગ્યાએ જાય જ્યાં એનું ચિત્ત ચોંટેલું છે, એ મુલાકાતમાં જ આખી વાર્તા કહેવાઈ જાય છે, એ સારું છે પણ કહેવાય છે શું?  

--કિશોર પટેલ, 13-07-22; 10:36

###

(Disclaimer: આ લખાણ વાર્તાઓનું વિવેચન, સમીક્ષા કે રસાસ્વાદ નથી. આપણી ભાષામાં લખાતી સાંપ્રત વાર્તાઓની આ કેવળ એક દસ્તાવેજી નોંધ છે. અહીં રજૂ થયેલાં વિચારો જોડે સહમત થવું જરૂરી નથી. ભિન્ન મતનું સ્વાગત છે.)

###

આ લખનારની વાર્તાઓ અને અન્ય અભ્યાસાત્મક નોંધો વાંચવા માટે ક્લિક કરો: www.keyshor.blogspot.com

###