Wednesday, 31 July 2024

નવનીત સમર્પણ જુલાઈ ૨૦૨૪ અંકની વાર્તાઓ વિશે નોંધ






 નવનીત સમર્પણ જુલાઈ ૨૦૨૪ અંકની વાર્તાઓ વિશે નોંધ



અસ્થિફૂલ (પન્ના ત્રિવેદી)


વાત છે સમાજમાં સ્ત્રી સાથે થતાં અન્યાયી વલણની. સ્ત્રીની સાથે આચરતી ઘરેલુ હિંસાની. આપણાં દેશમાં પૈસેટકે સુખી અને કહેવાતા સવર્ણ સમાજમાં પણ સ્ત્રીઓનું શોષણ થતું આવ્યું છે. પણ આ સમાજની વાતો મોટા ભાગે બહાર આવતી નથી.  


વાર્તાકારે રજૂઆત કરવા માટે સ્વરૂપ મઝાનું પસંદ કર્યું છે. સ્ત્રીસાહિત્ય અંગે એક સેમિનારનું આયોજન થયું છે. આ કાર્યક્રમમા નિર્મલા ચાવડા નામનાં લેખિકાનું સન્માન થાય છે. દીપપ્રાગટ્યથી શરૂ કરીને કાર્યક્રમના વિવિધ પડાવો પર નિર્મલા ભૂતકાળની સ્મૃતિઓ તાજી કરે છે. 


નિર્મલાની પાછળ ચાર બહેનો બાકી હતી અને એમના સમાજમાં ભણેલા છોકરાઓની અછત હતી એટલે નિર્મલાના લગ્ન એનાથી ઉંમરમાં પચીસ વર્ષ મોટા બીજવર નહીં પણ ત્રીજવર જોડે ગોઠવાય છે. નાયિકાનો પતિ વાતે વાતે  પત્ની જોડે શારીરિક હિંસા આચરે છે. પત્નીની મારપીટ કરવા એક ખાસ લાકડી વસાવી હતી! ભણેલી અને શિક્ષિકાની નોકરી કરતી નિર્મલાએ એનો પગાર સમૂળગો પતિને સોંપી દેવો પડે છે. વક્રતા જુઓ કે પતિ માંદો પડે અને પથારીવશ થાય ત્યારે નાયિકા રાજી થાય છે કે હાશ, હવે એમનાથી લાકડી નહીં પકડાય! પતિ મૃત્યુ પામે એ પછી એના મૃતદેહની સામે નાયિકાને રડવું આવતું નથી. મૃત્યુની રાતે પોતાના ઓરડામાં પતિની છબી સામે બેસીને એ કટોરી ભરીને હલવો ખાય છે. 


આપણાં દેશમાં કેટલીક સ્ત્રીઓને વિધવા બન્યા પછી જ સુખ-શાંતિ પ્રાપ્ત થતાં હોય છે. 


પ્રવાહી રજૂઆત.  


ભાથું (અમૃત બારોટ)


વાર્તામાં એકસાથે બે વિષયો ચર્ચાયા છે. અમેરિકાથી વર્ષો પછી વતનના ગામડે આવેલા નાયકને તાલાવેલી છે કિશોરાવસ્થાની પ્રેમિકા જોડે પુન:મિલન થશે કે નહીં એની. બીજો વિષય છે જાતિભેદ. ઉપર ઉપરથી વાત થાય છે કે ગામડામાં જાતિભેદ નથી પણ નાયકને ખ્યાલ આવે છે કે વાસ્તવમાં જાતિભેદ હજી પણ તીવ્રપણે પ્રવર્તે છે. પ્રથમ પ્રેમની જોડે મુલાકાત થઈ જતાં નાયકને અમેરિકા પાછા વળવાનું “ભાથું” મળી રહે છે.


બેમાંથી એક જ વિષય પર કામ થયું હોત તો વધુ યોગ્ય રહેત. .    

   

પરિઘ (મોના જોશી)


એક ગૃહિણીની વાત. રસોઈકામ માટે ઘરમાં એક બેનને નોકરીએ રાખ્યાં એમાં તો સરોજબેનની દુનિયા બદલાઈ ગઈ.  એમને લાગ્યું કે ઘરના કેન્દ્રબિન્દુએથી સરકીને પોતે પરિઘમાં ધકેલાઈ ગયાં છે! સરોજબેન શું કરે છે? 


નાયિકાના મનોભાવોનું સરસ આલેખન.    


ડાકણનો ડાઘિયો (મૂળ લેખક: હેલન હબીલા, અનુ: હરેન્દ્ર ભટ્ટ)


કૂતરાની આંખોનું પાણી પોતાની આંખોમાં આંજવાથી મૃતાત્માઓને જોઈ શકાશે એવું માનીને બે તોફાની બાળકોએ કરેલા સાહસનું પરિણામ ગંભીર આવે છે. કૂતરાની આંખોના પાણીને કારણે એમની પોતાની દ્રષ્ટિમાં ખામી આવે છે. 


બાળકોનાં તોફાનોને કારણે કેટલીક વાર ઓડનું ચોડ થતું હોય છે.


એક પ્રશ્ન નવનીત સમર્પણના સંપાદકશ્રીને: 


વાર્તા મૂળ કઈ ભાષાની/કયા રાજ્યની, કયા દેશની છે તે ના જણાવવાનું કોઈ વિશેષ કારણ?   આ વાત  વાચકોથી ગુપ્ત રાખવાથી કયો હેતુ સિધ્ધ થાય છે? એ જણાવવાથી શું આ દેશને શત્રુઓ તરફથી ખતરો છે? અનુવાદિત વાર્તાઓના કિસ્સાઓમાં આવું વલણ આ સામયિકમાં અગાઉ પણ જોવામાં આવ્યું છે. 


–કિશોર પટેલ, ૧ ઓગસ્ટ ૨૦૨૪.  

###

(Disclaimer: આ લખાણ વાર્તાઓનું વિવેચન, સમીક્ષા કે રસાસ્વાદ નથી. આપણી ભાષામાં લખાતી સાંપ્રત વાર્તાઓની આ કેવળ એક દસ્તાવેજી નોંધ છે. અહીં રજૂ થયેલાં વિચારો જોડે સહમત થવું જરૂરી નથી. ભિન્ન મતનું સ્વાગત છે.)

### 




Saturday, 13 July 2024

મમતા જૂન ૨૦૨૪ અંકની વાર્તાઓ વિશે નોંધ



 મમતા જૂન ૨૦૨૪ અંકની વાર્તાઓ વિશે નોંધ

તેજોવધ (દીના રાયચૂરા)

આજના સ્પર્ધાત્મક સમયની વાત. દેખાદેખીમાં જીવનશૈલી ફેશનેબલ બનાવવા ઉત્સુક પત્નીથી તંગ આવી ગયેલા સરળ સ્વાભાવના પતિની વાત. જરુરિયાત પૂરતી આવકમાં સંતોષપૂર્વક જીવવા તૈયાર નાયક અને ફેશનેબલ જીવનશૈલી જીવવાની શોખીન નાયિકા ઉપરાંત અન્ય બે ગૌણ પાત્રોનો પરિચય પણ આ વાર્તામાં થાય છે. એક છે “રિવર્સ ટ્રાફિક” નો આદમી એટલે કે ગિગોલો એટલે કે હા, જિગોલો અને બીજું પાત્ર છેઃ સોશિયલ ખબરી એટલે કે ક્યાં કોણ શું કરે છે એની ખબર રાખતાં માણસોનો પ્રતિનિધી. રસપ્રદ વાર્તા.

આલેખનમાં એક જુદૂં જ, નવતર લક્ષણ ધ્યાનમાં આવ્યું. ચીજ-વસ્તુઓને કર્તા બનાવીને ઢગલાબંધ અભિવ્યક્તિઓ થઈ છે.  પ્રસ્તુત છે થોડાંક ઉદાહરણો ૧. પણ પછી “હુ કેર્સ?” ગણગણીને વ્હિસલે મોજથી વાગવાનું શરુ કરી દીધું. ૨. મોઢામાં આવી ગયેલા પેલા ખાટા કડવા સ્વાદે જરાક ડોકિયું કર્યું. ૩. આંખો મટકું મારવાનું ભૂલી ગઈ.   

ભૂખ (દીપ્તિ વછરાજાની)

હાંસિયામાં રહેતા સમાજની વાત.

માતા શિથિલ ચારિત્ર્યની અને સંતાનો પ્રતિ બેજવાબદાર હોય એવામાં પ્રેમાળ પિતાનું અકસ્માતમાં મૃત્યુ થઈ જાય તો બાળકોની કેવી દુર્દશા થઈ શકે એ જાણવા તો આ વાર્તા વાંચવી પડે. એક ભિખારણ આવાં છતી માતાએ અનાથ થઈ ગયેલાં બાળકોને મમતાભર્યો આધાર આપે છે. આ કેવી વક્રતા!  એક તરફ માતા કુમાતા બને છે ને બીજી તરફ તદ્દન અજાણી અકિંચન સ્ત્રી નમાયા બાળકોને માતાનો પ્રેમ આપે! 

હ્રદયસ્પર્શી વાર્તા. એક તરફ કુમાતા માટે ધિક્કાર અને બીજી તરફ ભિખારણ માટે ઉપકાર અને આનંદ એમ બે પરસ્પર વિરોધી ભાવ ભાવકના ચિત્તમાં ઉત્પન્ન કરવામાં વાર્તા સફળ થાય છે. આ વાર્તા કારુણ્યભાવનું શિખર સર કરે છે. આપણા  ગુજરાતી સાહિત્યમાં સમાજના છેવાડાનાં માણસોની વાર્તા લાંબા ગાળે વાંચી. સરસ વાર્તા.   

દુર્યોધનની ઓલાદ (ઈમરાન દલ)

મહાભારતની કથાનું એક મહત્વનું પાત્ર દુર્યોધન શેનું પ્રતિક બની શકે? અહંકારનું? “મારું મારું” કરનારાનું? અન્યોનાં હક્ક પર તરાપ મારનારાનું? 

મૈત્રીભાવની વાર્તા.  ત્રણ મિત્રોની વાર્તા છે. વાર્તાની રજૂઆત દ્વિતીય વ્યક્તિ કથનકેન્દ્ર પધ્ધતિએ થઈ છે. કથક પંકચર સમારવાનું કામ કરે છે. એની કેબિન પર એક મિત્ર નિયમિતપણે આવીને બેસે છે. કથક પોતાનું કામ કરતો જાય અને આગળપાછળની યાદો કહેતો જાય અને મિત્ર સાંભળ્યા કરે એ રીતે રજૂઆત થઈ છે. 

કથકની વાતોનું કેન્દ્ર છે ઈસ્માઈલ નામનો એક ત્રીજો મિત્ર જે શાયર છે. આ ઈસ્માઈલ નબળો શાયર હોય પણ કોઈક રીતે ચાલી ગયો હોય. આ ઈસ્માઈલે કથકના શ્રોતામિત્રની ભૂતકાળમાં પ્રતાડના કરેલી હોય. પછી એના ખરાબ દિવસો આવે છે ત્યારે એના પડખે કોણ ઊભું રહે છે? 

નબળો શાયર હોવા છતાં ઈસ્માઈલ વાહવાહી ઉઘરાવતો હતો એટલે બીજા ખરેખરા પ્રતિભાશાળી શાયરોનાં હક્ક ઉપર એ તરાપ મારતો હતો? શું એટલે જ એનો મિત્ર એને  તખલ્લુસ તરીકે “દુર્યોધન” નું નામ સૂચવે છે?  

એવું બની શકે કે કથક પાસે આવીને બેસતો મિત્ર ઈસ્માઈલ પોતે જ હતો અને કથક પોતે જ ઈસ્માઈલથી ભૂતકાળમાં પ્રતાડિત થયેલો હતો. વાર્તાકારે એવા ઇંગિત મૂક્યાં છે. 

રજૂઆત રસપ્રદ થઈ છે. મૂળે પ્રતિભાવંત કાર્ટૂનિસ્ટ ઈમરાન દલે વાર્તાઓ બહુ ઓછી લખી છે, એમની આ વાર્તામાંથી  એમનામાં સુષુપ્ત અવસ્થામાં રહેલો આશાસ્પદ વાર્તાકાર ડોકિયું કરી રહ્યો છે. વાર્તા અને વાર્તાકાર, બંનેનું ભાવભીનું સ્વાગત છે.   .       

બલૂન (અનિરુધ્ધ ઠક્કર, “આગંતુક”)

નારીચેતનાની વાર્તા. 

સ્ત્રીઓ પ્રતિ આપણાં સમાજના અન્યાયી વલણને આ વાર્તામાં ઉઘાડું પાડવામાં આવ્યું છે. સાટા પધ્ધતિ જેવી ખામીવાળી રૂઢિ પ્રતિ પણ આ વાર્તામાં વિધાન થયું છે.  

મંજરીની ઈચ્છાવિરુધ્ધ એનાં માતાપિતાએ એનાથી નાની વયના છોકરા જોડે એને પરણાવી દીધી છે. મંજરીની સાસુ સતત અપશબ્દો બોલીને એને અપમાનિત કર્યા કરે છે. એ મંજરીની માતા વિશે પણ અપશબ્દો બોલે છે. એવું. કરવાથી વહુને  દાબમાં રાખી શકાય એવી કઈંક પરંપરાગત સમજણ હશે.  મંજરીએ કેશવ જોડે પરણવાનું. સ્વપ્નું કોરાણે મૂકીને બાળવયના પતિનો ઉછેર કરવાનો નિર્ધાર કર્યો છે. એવી સ્થિતિમાં પોતાના પર હાથ ઉપાડનારી સાસુનો વિરોધ કરીને મંજરી હિંમતભર્યું પગલું ઉઠાવે છે.    

રજૂઆતમાં તળપદી બોલીનો પ્રયોગ ધ્યાનાકર્ષક થયો છે.     

તાળાસુંદરી (મનહર ઓઝા)

રૂપકકથા. 

સમાજના વિવિધ વયજૂથનાં લોકો સાથે એક અજાયબ ઘટના બને છે. એમનાં જીવનમાં એક સુંદરીનું આગમન થાય છે અને જેને તેને મોહિત કરીને મૂર્છિત સ્થિતિમાં છોડીને જતી રહે છે. કોઈ નુકસાન કરતી નથી, લોકોને એક અજબ અનુભવ થાય છે એટલું જ. 

લોકશાહી દેશમાં દર પાંચ વર્ષે થતી ચૂંટણીની વાત. રસપ્રદ રજૂઆત.        

હિતશત્રુ (પારુલ બારોટ)

કામ અને પરિવાર વચ્ચે દ્વિધા અનુભવતી નાયિકા. 

સંશોધન કાર્ય પ્રતિ શેફાલી સમર્પિત છે. કામ અંગે સ્વાભાવિકપણે ઉપરી વૈજ્ઞાનિક અવિનાશ જોડે એને સંપર્કમાં રહેવાનું થાય છે. અવિનાશ શેફાલી પ્રતિ આકર્ષિત થયેલો છે પણ એનું વર્તન સંયમિત છે. શેફાલી પોતાના પતિ સુકેતુ અને ઉપરી અવિનાશ બેમાંથી કોઈને નારાજ કરવા માંગતી નથી. એટલે એને સતત તંગ દોર પર ચાલવું પડે છે.   

નાયિકાનાં મનોભાવોનું સરસ આલેખન. વાર્તામાં મેદ ઘણો છે. એક જ વાતને મલાવી મલાવીને ખૂબ વિગતવાર કહેવાઈ છે. ચાલીસ ટકા જેટલું લખાણ કાપી શકાય તો વાર્તા ફાંકડી બની જાય. 

અટ્ટહાસ્ય (અમિતા પંચાલ)

સ્ત્રીસમસ્યા.  

પતિ અને સાસુ સ્વતંત્ર રીતે નાયિકા જોડે હિંસા આચરે છે.  પતિ શારીરિક રીતે અને સાસુ માનસિક રીતે. ને એમ છતાં વીસ વીસ વર્ષો સુધી નાયિકા એવો જાલિમ ત્રાસ સહન કરતી રહી! કેમ? પરિવારને એણે પોતાનો માન્યો. ક્યારેક એમનું મન બદલાશે એવી આશામાં? કોણ જાણે? પણ  હા, સમાજમાં આવી સહનશીલ સ્ત્રીઓ પણ હોય છે. વીસ વર્ષે નાયિકની ધીરજ ખૂટી જાય છે, એ આત્મહત્યા કરવાની તૈયારી કરે છે. એને અટ્ટહાસ્ય સંભળાય છે તે બીજા કોઈનું નહીં, એનું પોતાનું જ છે, એ પોતે જ પોતાની મશ્કરી કરે છે, કે તું આટલી મૂર્ખ? આટલી ભોળી?

રસપ્રદ રજૂઆત. નાનકડી અને વાંચનક્ષમ વાર્તા. 

ભેદી લક્ષ્ય (શાંતનુકુમાર આચાર્ય લિખિત મૂળ ઉડિયા વાર્તા,રજૂઆત: સંજય છેલ)

હાસ્યવાર્તા. 

અફલાતૂન રજૂઆત. પ્રથમ વ્યક્તિ કથનકેન્દ્ર પધ્ધતિએ લખાયેલી વાર્તા વાંચતાં પ્રારંભમાં લાગે કે નાયક કોઈ ભારે ભયાનક શત્રુ સામે યુધ્ધની તૈયારી કરી રહ્યો છે. એક રીતે શત્રુ ભયાનક તો ખરો જ. એ શત્રુ કોણ એનું રહસ્ય તો લગભગ અંતમાં ખૂલે છે. સરસ રીતે કહેવાયેલી મજેદાર વાર્તા.  

કામ પતાવી દેવાનો આનંદ (અમેરિકન લેખક એયન બાયર લિખિત મૂળ વિદેશી ભાષાની વાર્તા, રજૂઆત  યામિની પટેલ) 

એક ઓર હાસ્યવાર્તા.

મોટા મોટા ડિપાર્ટમેન્ટલ સ્ટોરની કસ્ટમર સર્વિસની કાર્યવાહી વિષે હળવી ભાષામાં લખાયેલી મજેદાર કટાક્ષકથા.વાંચનક્ષમ વાર્તા.    

રૂપાંતર (અમેરિકન લેખક આદમ ગોડફ્રે લિખિત મૂળ વિદેશી ભાષાની વાર્તા, રજૂઆત:  યશવંત મહેતા)

ફેંટેસી વાર્તા. 

જબરી કલ્પના. મેડિકલ સાયન્સમાં અવનવા પ્રયોગો થતાં રહે છે. અકસ્માતમાં માણસ એકાદ અંગ ગુમાવી દે પછી એની જગ્યાએ કોઈ  પ્રાણીનાં અંગનું પ્રત્યારોપણ કરવાના પ્રયોગો થતાં આવ્યાં છે અને ભવિષ્યમાં પણ થતાં રહેશે. અહીં લેખકે કલ્પના કરી છે કે પ્રાણીના અંગનું માણસના શરીરમાં પ્રત્યારોપણ થયાં બાદ એ માણસમાં જે તે પ્રાણીનાં લક્ષણો દેખાવાં માંડે તો? એ માણસમાંથી જે તે પ્રાણીમાં રૂપાંતરિત થવા માંડે તો?

એક હાથ ગુમાવી બેઠેલી સ્ત્રીનાં શરીરમાં દક્ષિણ આફ્રિકાની લંગ ફિશ નામની માછલીનાં ડીએનએ દાખલ કરવામાં આવે છે કારણ કે એ માછલીની ખાસિયત છે કે ગુમાવેલાં અંગો એ જાતે નવેસરથી ઉગાડી શકે છે. અલબત્ત, દર્દી સ્ત્રી અને એનાં પતિની સંમતિ પછી જ પ્રયોગ એમણે કર્યો હતો, એ પણ પ્રથમ પ્રયોગ!

કલ્પના કરો કે પ્રયોગ પછી એ સ્ત્રીનું શું થયું હશે!    

ચિત્તથરારક અનુભવ! ખતરનાક પણ મજેદાર વાર્તા! 

–કિશોર પટેલ, ૧૪ જુલાઈ 2024.      

તા. ક.: અંકની સજાવટ માટે મૂકાયેલાં ચિત્રો આકર્ષક બન્યાં છે. મમતાને અભિનંદન!  કદાચ AI ની  કલાકારી હોઈ શકે, જે હોય તે, ગુડ જોબ! .    

###

(Disclaimer: આ લખાણ વાર્તાઓનું વિવેચન, સમીક્ષા કે રસાસ્વાદ નથી. આપણી ભાષામાં લખાતી સાંપ્રત વાર્તાઓની આ કેવળ એક દસ્તાવેજી નોંધ છે. અહીં રજૂ થયેલાં વિચારો જોડે સહમત થવું જરૂરી નથી. ભિન્ન મતનું સ્વાગત છે.) 

### 


Sunday, 30 June 2024

નવનીત સમર્પણ જૂન ૨૦૨૪ અંકની વાર્તાઓ વિશે નોંધ





 નવનીત સમર્પણ જૂન ૨૦૨૪ અંકની વાર્તાઓ વિશે નોંધ


બીજો અધ્યાય (છાયા ઉપાધ્યાય)

આત્મજ્ઞાન થવું.

મંત્રીજીના દીકરાને ભણાવતા શિક્ષક સિંકદર-પોરસની વાર્તા અને સિકંદરના શિક્ષક એરિસ્ટોટલના વાતો કહ્યા પછી ઉપસંહારમાં કહે છે કે બધા રાજા કંઈ સિકંદર જેવા નથી હોતા અને બધા શિક્ષકો કંઈ એરિસ્ટોટલ નથી હોતા. આ વાત સાંભળીને મંત્રીજી પોતાના સેક્રેટરી મયૂરને પૂછે છે કે આ એરિસ્ટોટલ કોણ હતો? એરિસ્ટોટલ વિશે મયૂર પાસેથી જાણ્યા પછી મંત્રીજીને થાય છે શિક્ષકની નિમણુંકમાં ભૂલ થઈ નથી. તેઓ શિક્ષકના પગારમાં થોડોક વધારો કરી આપવાની સૂચના મયૂરને આપે છે.

મયૂર મંત્રીજીને કહે છે કે પોરસે સિકંદરને કહ્યું કે એક રાજા બીજા રાજા જોડે જેવો વ્યવહાર કરે તેવો મારી સાથે કરો એવું શીખવાડાય છે અને આપણે એટલું જ યાદ રાખીએ છીએ. હકીકત એ છે કે સિકંદરે પોરસને મોતની સજા ના આપતાં પોતાના રાજ્યનો એક સૂબો બનાવ્યો હતો. ટૂંકમાં, સિકંદરે પોરસને એના કદ પ્રમાણે વેતરી નાખ્યો હતો. 

મયૂર પોતે ભણીગણીને ઊંચા શિખરો સર કરવા ઈચ્છતો હતો પણ એક મંત્રીનો પીએ બનીને એ અટકી ગયો હતો. એ પોતે પોરસ જોડે સમાનુભૂતિ અનુભવે છે. મયૂરને આત્મજ્ઞાન થાય છે. વાચનક્ષમ વાર્તા.

નંબર ૧૦૨ (ધર્મેન્દ્ર ત્રિવેદી)

ગાયનું નામ પડે એટલે દિનેશજી પિત્તો ગુમાવી બેસે છે. રસ્તા વચ્ચે ગાય આવી જવાથી મનિયાની બાઈકનો ભીષણ અકસ્માત થાય છે. મનિયાનું ભરજુવાનીમાં મૃત્યુ થઈ જાય છે. મનિયો એટલે દિનેશજીનો સાળો. એની જોડે એમને સરસ ફાવતું. હોસ્પિટલમાં મનિયાની ઓળખ એના નામથી નહીં પણ “ન. ૧૦૨”  તરીકે થાય છે એની સામે પણ દિનેશજીને વાંધો પડે છે. 

માણસના મગજની પિન ક્યાં અટકી જાય એનું કોઈ ચોક્કસ ગણિત નથી. માનવીના મનના આટાપાટા. પઠનીય અને સરસ વાર્તા.    

ખાડો (મુહમ્મદ આરિફ)

હાજીસાહેબને બીજી શાદી કરવી છે. તેઓ એક પરિણીતાથી મોહિત થઈ ગયા છે. કુંવારી, ડિવોર્સી, ત્યક્તા કે વિધવા હોય તો માંગુ નાખી શકાય પણ પરિણીતા જોડે કેવી રીતે ગોઠવાય? 

એની પાસે પ્રેમનો એકરાર પણ કેવી રીતે કરવો? એના પતિની સાથે સાથે એ સ્ત્રીને પણ ભેટ આપવી એવું વિચારીને એક વાર હાજીસાહેબ બંને માટે કપડાંની જોડ ખરીદીને બાઈક પર જતા હોય. રસ્તા વચ્ચે ખાડો દેખાતાં કોઈ એમને ચેતવણી આપીને અકસ્માત થતાં બચાવી લે છે. હાજીસાહેબને થાય છે કે આ તો અલ્લાએ જ બચાવ્યો! એક શાદીશુદા સ્ત્રી પાસે ભેટ લઈને જતાં ખુદાએ જ અટકાવ્યો!

ખોટું કામ કરતા હાજીસાહેબ સમયસર અટકી ગયા એના બદલામાં એમને ખુદા તરફથી બક્ષિસ મળે છે. કેવી રીતે? એ જાણવા તો વાર્તા વાંચવી પડે.       

–કિશોર પટેલ, સોમવાર, ૧ જુલાઈ ૨૦૨૪

###

(Disclaimer: આ લખાણ વાર્તાઓનું વિવેચન, સમીક્ષા કે રસાસ્વાદ નથી. આપણી ભાષામાં લખાતી સાંપ્રત વાર્તાઓની આ કેવળ એક દસ્તાવેજી નોંધ છે. અહીં રજૂ થયેલાં વિચારો જોડે સહમત થવું જરૂરી નથી. ભિન્ન મતનું સ્વાગત છે.)

### 


Monday, 24 June 2024

એતદ ડિસેમ્બર ૨૦૨૩ અંકની વાર્તાઓ વિશે નોંધ


 એતદ ડિસેમ્બર ૨૦૨૩ અંકની વાર્તાઓ વિશે નોંધ



હું… કોણ…?  (નીલેશ રાણા)


જાહેર સ્થળે કેટલાંક લોકો આસપાસનું નિરિક્ષણ કર્યાં કરતાં હોય છે. ટ્રેન પ્લેટફોર્મ પર આવતાં પહેલાં એક યુવતી પર નજર પડતાં કથક એનાથી આકર્ષાયો છે,  સામેના બાંકડા પર એની સીટ હોવાથી કથકને એ યુવતી પર નજર રાખવામાં સરળતા રહે છે. કથક જુએ છે કે એની બાજુમાં બેઠેલો યુવાન યેનકેનપ્રકારે યુવતી જોડે સંવાદ સાધવામાં સફળ થાય છે. કથકને થાય છે કે યુવાનનો ઈરાદો સારો નથી. એને યુવતીની ચિંતા થવા માંડે છે. તક મળતાં જ એકલી પડેલી યુવતીને એ યુવાનથી ચેતતા રહેવાની ભલામણ પણ કરે છે. 


શું થાય છે પછી? અંતિમ વાક્યમાં વાર્તા સંપૂર્ણપણે ફરી જાય છે. કોણે કોનાથી સાવચેત રહેવાનું હતું? જબરી ક્લાઈમેક્સ.  


માનસિક રમતના આટપાટા. સરસ વાર્તા.  


હજી તો કેટલુંય બાકી છે  (કંદર્પ દેસાઈ)


નારીચેતનાની વાર્તા.


ડીવાયએસપીના હોદ્દા પર રહેલી અદિતિને રાતદિવસ ગુનેગારો સાથે કામ પાડવાનું રહે છે. એમ છતાં  એનું મન કઠોર નથી થયું, ખાસ કરીને સ્ત્રીગુનેગારો પ્રતિ એનું વલણ સહાનુભૂતિભર્યું રહે છે. હત્યા જેવા ગુનામાં કોઈ સ્ત્રી સંડોવાય ત્યારે અદિતિને ખાતરી હોય છે કે જે તે સ્ત્રીની જોડે હદ્દ બહારનો અન્યાય થયો હશે. 


વાર્તામાં ત્રણ-ચાર એવા કિસ્સાઓનો ઉલ્લેખ થયો છે જેમાં પુરુષોએ સ્ત્રી જોડે ગેરવર્તાવ કર્યો હોય, એને ઉતરતી ગણીને એને અન્યાય કર્યો હોય. પરિણામે જે તે સ્ત્રીએ પુરુષ વિરુધ્ધ ગુનો આચર્યો હોય છે.. શા માટે અદિતિ એવી દરેક સ્ત્રી પ્રત્યે સહાનુભૂતિ અનુભવે છે?  એવા દરેક કિસ્સામાંથી અદિતિ શું પ્રેરણા મેળવે છે?  અદિતિના પોતાના સંસારનું ચિત્ર કેવું છે? 


રસપ્રદ વાર્તા.   


જીવવું (અશ્વિની બાપટ)


મનુષ્ય તેમ જ મનુષ્યેતર પ્રાણીઓને એમના શરીરની રચનાથી ઓળખી શકાય છે.  કોઈ માણસ અને એના શરીરના અવયવ એમ બંનેનું અલગ અલગ અસ્તિત્વ હોય ખરું? 


વાર્તાકારે અહીં પ્રયોગ કર્યો છે. નાયિકાના અંગોને એણે છૂટાં પાડીને જોયાં છે, એમની પાસે સ્વતંત્ર હલનચલન કરાવ્યું છે. 


વાત છે પિતા-પુત્રી સંબંધની. દીકરી પાંચ વર્ષની હશે એ સમયે કથક કોઈક કારણવશાત દીકરીથી દૂર થઈ ગયો હતો.  કદાચ કોઈ કારણથી કથકના છૂટાછેડા થયાં હોય.  એની પત્નીનું શું થયું એનો ઉલ્લેખ વાર્તામાં નથી કારણ કે એ વિષય નથી. વાત છે આ સંબંધવિચ્છેદના પરિણામની દીકરી પર થયેલી અસરની. કથકને ઘણે મોડેથી ખબર પડે છે દીકરી દુઃખી છે. એ જુએ છે કે દીકરી જીવે છે પણ જીવ વિના. એટલે કે એ જીવન વેંઢારી રહી છે. 


વાર્તાનો અંત અર્થપૂર્ણ છે. કથક પણ દીકરીની જેમ પોતાનું એક અંગ છૂટું પાડી દે છે. એ પોતાનું હ્રદય દીકરી પાસે મૂકી દે છે. કથક દીકરીની નાતમાં વટલાઈ જાય છે, ઉ.જો.ની વાર્તા “લોહીની સગાઈ”ના અંતમાં મંગુ એની દીકરીની નાતમાં વટલાઈ ગઈ હતી, ડિટ્ટો એમ જ.. 


સાદી સરળ વાતની વિલક્ષણ રજૂઆત. પ્રયોગાત્મક પણ સાધંત સુંદર નમૂનેદાર ટૂંકી વાર્તા. ક્યા બાત!  


વાંસળીનું સ્વપ્ન (મૂળ લેખકઃ હરમન હેસ અનુ.હસમુખ કે. રાવલ)


નોબેલ પ્રાઈઝ વિજેતા હરમન હેસની મૂળ જર્મન ભાષાની આ વાર્તામાં પુખ્ત થઈ ગયેલા એક યુવાનને એના પિતા વિદાય આપતાં કહે છે કે જીવનમાં સુંદર ગીતો ગાતો રહેજે. યુવાનને પ્રારંભમાં સારાં અનુભવો થાય છે. એ સરસ મઝાનાં ગીતો  ગાતો રહે છે. એક કન્યા જોડે પરિચય થાય છે. કન્યા જોડે મધુર ક્ષણો ગુજારી એનાથી છૂટો પડીને સફરમાં આગળ વધે છે. હવે એને એક વૃધ્ધ માણસ મળે છે. એ વૃધ્ધ એને જીવનની બીજી બાજુનો અનુભવ કરાવે છે. એને સમજાય છે કે જીવન આવું જ છે, સુખદુઃખ આવતાં જતાં રહે છે. 


એક રીતે આ આપણાં સહુની કથા છે.  સરસ વાર્તા. 


–કિશોર પટેલ, મંગળવાર, ૨૫ જૂન ૨૦૨૪.


###

(Disclaimer: આ લખાણ વાર્તાઓનું વિવેચન, સમીક્ષા કે રસાસ્વાદ નથી. આપણી ભાષામાં લખાતી સાંપ્રત વાર્તાઓની આ કેવળ એક દસ્તાવેજી નોંધ છે. અહીં રજૂ થયેલાં વિચારો જોડે સહમત થવું જરૂરી નથી. ભિન્ન મતનું સ્વાગત છે.)

### 

 


બાલભારતીમાં વાર્તાપઠન ૨૨ જૂન ૨૦૨૪










 બાલભારતીમાં વાર્તાપઠન ૨૨ જૂન ૨૦૨૪



“જીવનમાં ઘણું બધું છે.”


ગુજરાતી રંગભૂમિ જોડે જેમના પણ છેડા અડ્યા છે તેમને જાણ છે કે આ ઉક્તિના કોપીરાઈટસ કોની પાસે છે. રસ્તામાં આ ભાઈ તમને મળી જાય તો “હેલ્લો” અથવા “કેમ છો?”  ના બદલે તેઓ બોલશેઃ “જીવનમાં ઘણું બધું છે.” 


બાલભારતી વાર્તાવંતના ઉપક્રમે શનિવાર તા. ૨૨ જૂન ૨૦૨૪ ની સંધ્યાએ મહેમાન હતા ગુજરાતી રંગભૂમિના જાણીતા નાટયલેખક અને અભિનેતા જિતુ મહેતા. એમની એક લઘુનવલના મહત્વના અંશોનું પઠન એમણે કર્યું.  આ પઠનમાં એમનો સાથ નિભાવ્યો એમના જીવનસાથી જિજ્ઞા દેસાઈએ. આ ઉપરાંત જિતુભાઈએ શ્રોતાઓ સાથે વહેંચ્યા એમની લેખનયાત્રાના મજેદાર કિસ્સાઓ. 


રોજ સાંજે ઓફિસથી નીકળી ઘેર જવાને બદલે મયખાનાની રાહ પકડનારા કથાનાયકને એક સાંજે એક આકર્ષક અને રહસ્યમયી રમણી મળી જાય છે. એ સાંજ એના જીવનનો રાહ બદલી નાખનારી બની જાય છે. પણ કેવી રીતે? એક્ઝેટલી શું થાય છે એ સાંજે? એ જાણવા તો વાંચવી પડે જિતુ મહેતા લિખિત લઘુનવલઃ “સમજૂતી.”  આ લઘુનવલ પાંચ હપ્તામાં ગુજરાતી મિડ-ડેમાં પ્રગટ થઈ હતી. ત્યાર બાદ પુસ્તકરુપે પણ એ પ્રસિધ્ધ થઈ છે. 


ગયા દાયકામાં મુંબઈમાં વિલેપારલે કેળવણી મંડળની મીઠીબાઈ કોલેજ ખાતે શરુ થયેલી વિજય દત્ત નાટ્ય એકેડેમીના પહેલી જ બેચના વિધાર્થીઓમાં એક જિતુ મહેતા પણ હતા. ગુજરાતી રંગભૂમિના અગ્રણી કલાકારો એકેડેમીના શિક્ષકગણમાં સામેલ હતા. પીઢ અભિનેતા પ્રા. વિષ્ણુકુમાર વ્યાસ અને વરિષ્ઠ રંગકર્મી દિનકર જાની જેવા ખ્યાતનામ કલાકારો પાસેથી એમણે તાલીમ લીધી. મનોજ જોશી અભિનીત “ચાણક્ય” નાટકથી એમની નાટ્યયાત્રા શરુ થઈ. એ પછી અનેક નાટકોમાં નાનીમોટી ભૂમિકાઓ એમણે ભજવી છે. જરુર પડ્યે તેઓ સંવાદોનું પુનઃલેખન પણ કરે છે. એમણે સ્વતંત્રપણે કેટલાંક નાટકો પણ લખ્યાં છે. કામ કામને શીખવાડે એ રીતે કેટલીક ગુજરાતી ફિલ્મોના સંવાદ પણ એમણે લખ્યાં. ટીવીની અનેક ધારાવાહિક શ્રેણીઓમાં પણ એમણે લેખનકાર્ય કર્યું છે.


જિતુ મહેતાની નમ્રતા જુઓ. જાહેર મંચ પરથી એમણે કબૂલ કર્યુ કે શાળેય જીવન દરમિયાન વિધાર્થી તરીકે તેઓ ઠોઠ હતા. આપણે જોઈ શકીએ છીએ કે આજે એમણે અચ્છા અભિનેતા અને સફળ લેખક તરીકે પોતાની જાતને સાબિત કરી છે. કદાચ એમની આ નિખાલસતા અને પારદર્શિતાએ જ એમને એક જવાબદાર અને કર્મનિષ્ઠ કલાકાર બનાવ્યા છે.


અને હા, બ્રેકમાં બાલભારતીની લિજ્જતદાર કોફીની તો શું વાત કરવી? પેલું અંગ્રેજીમાં કહે છે તેમ આઈસિંગ ઓન ધ કેક!


–કિશોર પટેલ, સોમવાર તા. ૨૪ જૂન ૨૦૨૪.  


* * *

  




    


Friday, 21 June 2024

નવચેતન માર્ચ, એપ્રિલ અને મે ૨૦૨૪ અંકોની વાર્તાઓ વિશે નોંધ







 નવચેતન માર્ચ, એપ્રિલ અને મે ૨૦૨૪  અંકોની વાર્તાઓ વિશે નોંધ



સંતાકૂકડી (જેસંગ જાદવ)


નાનું બાળક નજરથી થોડુંક પણ દૂર થાય ત્યારે કઈ માતા ચેનથી બેસી રહે? ઘડીક પહેલાં નજીકમાં જ રમતો વિઆન અદ્રશ્ય થઈ જાય છે. પારુલ બધે જ તપાસ કરે છે પણ નથી વિઆન મળતો કે નથી મળતી એની કોઈ ભાળ. છોકરો ગયો ક્યાં? પારુલને ના કરવાના વિચારો પણ આવી જાય છે. બાળકની બાબતમાં માતાથી વધુ ચિંતા કોને થાય? 


એક માતાની મનોદશાનું સરસ આલેખન. સરસ રજૂઆત. (માર્ચ ૨૦૨૪)


છ જણાનું ફેમિલી (સતીશ વૈષ્ણવ)


મૈત્રીભાવનાની વાત.


ઘરનાં એકાદ સભ્યની માંદગી પ્રસંગે આખા ઘરનું રુટિન અસ્તવ્યસ્ત થઈ જતું હોય છે. નવીનની પત્નીને હોસ્પિટલાઈઝ્ડ કરી હોય એવા પ્રસંગે ફાજલ પડેલું સ્કુટર નવીનને આપવા માટે ફાલતુ કારણસર મોટો ભાઈ ના પાડી દે છે. એવા સમયે નવીનની મદદે આવે છે એનો મિત્ર કુલીન.  કુલીન બધું જ સંભાળી લે છે. નવીનના પુત્રને પોતાને ઘેર લઈ જાય જેથી તેને પોતાના દીકરાની એટલે કે સમવયસ્ક મિત્રની સોબત રહે છે.  નવીનની સગવડ માટે એ પોતાની કાર ડ્રાઈવર સહિત ફાળવી દે છે. એ કહે છે, તમે ત્રણ (પતિ-પત્ની-બાળક) અને અમે ત્રણ એમ છ જણાનું એક જ ફેમિલી છે. 


પોતાનાં મોં ફેરવી લે છે ત્યારે મિત્ર કામ આવે છે. વિગતવાર સમજૂતીઓ આપતી રજૂઆત.  (માર્ચ ૨૦૨૪)  


ધણીપણું (સુરેખા બાપટ લિખિત મૂળ મરાઠી વાર્તા,અનુ. આશા વીરેન્દ્ર)


વર્ષો સુધી જીવનસાથી પત્નીની લાગણીઓની ઉપેક્ષા કર્યા પછી એની પાસેથી સ્નેહાળ પ્રતિસાદની અપેક્ષા રાખતા પતિને સરિયામ નિષ્ફળતા મળે છે. નાનકડી પણ મઝાની વાર્તા. (માર્ચ ૨૦૨૪)


ચાર વળની વીંટી (અમી ઠક્કર)


સતત ચેતવણીઓ આપ્યા પછી પણ પતિ શેરબજારમાં રમતો રહે છે. એક દિવસ એ મોટું નુકસાન કરી બેસે છે. ઘર વેચાઈ જાય છે. પત્નીના દાગીના વેચવાની સ્થિતિ આવી જાય છે. નાયિકા પોતાને બહુ જ ગમતી ચાર વળની વીંટી રાખી લે છે પણ છેવટે એ પણ એને આપી દેવી પડે છે.


નાયિકાની કપરી મનોદશાનું સરસ આલેખન. સરસ વાર્તા. (માર્ચ ૨૦૨૪)


પૂર્ણ ચક્ર (અશોક નાયક)


બે કોમના સભ્યો વચ્ચેની મૈત્રી કોમી રમખાણો પછી પણ અકબંધ રહે છે એટલુું જ નહીં બીજી પેઢી સુધી બરકરાર રહે છે. પાત્રોના વર્ણાનુપ્રાસ નામો જેમ કે મજીદ-મનહર, સલમા-સુરેખા, આમિર-અમર વગેરે, ધ્યાનાકર્ષક છે.  ધર્મના અનુયાયીઓ માટે બોધપ્રધાન રચના. (માર્ચ ૨૦૨૪)


મહીં તો બધાં ભેગાં ને ભળેલા (સ્વાતિ મેઢ)


વ્યંગકથા.


ઉનાળાના દિવસોમાં ભવાનકાકાના ફાર્મહાઉસમાં ગાયો, ભેંસો, બકરીઓ અને મરઘાંએ હડતાળ પાડી. કેમ તો કે આવા સખત તાપમાં માલિકો એરકંડીશન્ડ બંગલામાં સૂએ અને પોતે ગમાણમાં બંધ બારણે સૂવાનું? પાળેલાં પ્રાણીઓએ દૂધ આપવાનું બંધ કર્યું, મરઘાંએ ઈંડા મૂકવાનું બંધ કર્યું. એક જ નારોઃ હમારી માંગે પૂરી કરો! 


મઝાની હાસ્યવાર્તા. 


“ડૂબતો શું ન કરે?” વાર્તામાં આવો એક શબ્દપ્રયોગ થયો છે. આ શબ્દપ્રયોગ હિન્દી ભાષાના શબ્દપ્રયોગ “મરતા ક્યા ના કરતા” નો શાબ્દિક અનુવાદ છે. આવી સ્થિતિ  માટે આપણી ભાષામાં સમાનાર્થી કહેવત છેઃ ડૂબતો માણસ તરણું ઝાલે.” (એપ્રિલ ૨૦૨૪)


એલી હાઉસ (ગિરા પિનાકિન ભટ્ટ)


એકાદ વર્ષથી પણ વધારે સમયથી ચાલી રહેલાં રશિયા-યુક્રેન યુધ્ધની વિનાશક અસર બાળકો પર પણ પડી છે. એમની દુર્દશા કોઈ પણ સંવેદનશીલ માણસને હચમચાવી દે એવી છે. અસરકારક આલેખન.


સાંપ્રત અને આંતરરાષ્ટ્રીય દુર્ઘટનાની અસર આપણી વાર્તાઓમાં ઝીલાય તે અગત્યનું છે. સારી વાર્તા. (મે ૨૦૨૪)


રસ્તો (ડો. કિશોર પંડ્યા)


નવરાત્રિના દિવસોમાં વરસાદના કારણે ગરબાશોખીનોની હાલત ખરાબ થઈ જાય છે કારણ કે રસ્તાઓ ખરાબ થઈ ગયા હતા. અમર અને સુમિત્રાની બાઈક પાછળ મવાલીઓની બે-ચાર બાઈકસવારો પડે છે પણ તેઓ એમના મલિન ઈરાદાઓમાં સફળ થતાં નથી. કારણ?  રસ્તામા ઠેર ઠેર પડી ગયેલાં લાંબા-પહોળા અને ઊંડા ભૂવાઓ.


વાર્તા અધૂરી જણાય છે. મવાલીઓને કાદવ-કીચડમાં પડવા દેવા જોઈતા હતા. રાહદારીઓ એમની સ્થિતિ પર હસે એવું વાતાવરણ સર્જવું જોઈતું હતું અથવા પોલીસના હાથે એમની ધુલાઈ થાય છે એવું કંઈક બતાવવું જોઈતું હતું. (મે ૨૦૨૪) 

 

ચિત્રમાં ખિસકોલી (ધર્મેશ ગાંધી)


લાંબા અંતરના પ્રવાસમાં ટ્રેનમાં અદિતિ વડાપાંઉ ખાતી એક બાળકીને ચિત્રપોથીમાંની ક્વિઝનો ઉકેલ શોધતી જુએ છે, ક્વિઝ છે જંગલમાં છુપાયેલી ખિસકોલીને શોધી કાઢવાની. 


ચિત્રમાંની ખિસકોલી સાથે અદિતિ સમાનુભૂતિ અનુભવે છે. જંગલી જાનવરોથી બચવા જેમ ખિસકોલી છૂપાઈ ગઈ છે એમ એક સમયની જાણીતી ગ્લેમરક્વિન અદિતિ પણ સમાજમાં સભ્યતાના અંચળા હેઠળ રહેલાં લોલુપ પુરુષોથી બચવા ફેશનની દુનિયાથી દૂર જઈ રહી છે.


એક તરફ  અદિતિની છબીવાળો છાપાંનો કાગળ અદિતિ બહાર ફેંકી દે છે અને બીજી તરફ નાનકડી બાળકી ખિસકોલીના ચિત્રમાં રંગ પૂરવા માંડે છે. અદિતિ પણ એક નવી ઓળખની શોધમાં આગળ વધી રહી છે. હકારાત્મક અંત. સારી વાર્તા. (મે ૨૦૨૪) 

–કિશોર પટેલ, ૨૨ જૂન ૨૦૨૪.


###

(Disclaimer: આ લખાણ વાર્તાઓનું વિવેચન, સમીક્ષા કે રસાસ્વાદ નથી. આપણી ભાષામાં લખાતી સાંપ્રત વાર્તાઓની આ કેવળ એક દસ્તાવેજી નોંધ છે. અહીં રજૂ થયેલાં વિચારો જોડે સહમત થવું જરૂરી નથી. ભિન્ન મતનું સ્વાગત છે.)

### 

Posted on Facebook on 22 June 2024, 0905 hrs.